Introductie

Pagina's:

Home

Foto's

Rood en zwart (genetica)

Uw bijdrage

Uitwisselen

Links

 

Liefde voor Rood

Hoe leg je uit waarom je van rood houdt? Of van blauw of groen? Waarom voel je je op je plek bij iemand? Zielsverwantschap? Chemie?

Van jongs af aan heb ik van dieren gehouden en van jongs af aan werden mijn ogen altijd getrokken naar rode dieren: paarden (voskleur), roodbonte koeien (recentelijk ook de Schotse Highlanders), rode cavia’s, konijnen, vogels. Al schrijvend realiseer ik me dat dit misschien wel kwam, omdat ik me verwonderde over het feit dat Moeder Natuur een zo opvallend fenomeen kon ontwikkelen; rood valt toch duidelijk op! Toen realiseerde ik me natuurlijk nog niet, dat veel zoogdieren niet echt uitgesproken kleuren zien en het rood door andere dieren als een min of meer lichtere kleur wordt waargenomen. Voor ons mensen ligt dat anders; wij zien veel schakeringen in het rood.

Liefde voor rood kan in mijn geval misschien alleen een soort natuurlijk verlangen zijn me te omringen met een kleur die mijn eigen kleuren aanvult. Het is denk ik wel algemeen bekend dat bepaalde kleurgroepen een mens sterk kunnen beïnvloeden in gedrag en uiterlijk. Herfstkleuren passen het best bij mij; ze geven me meer warmte. De meer koelere kleuren fleuren mij niet op; mijn rode katten elke dag opnieuw wel.Aanvullend hierop kan de rode attractie ook ontstaan zijn door de eigenschappen die volgens het volgende spreekwoord bij rode katten hoort: “Rooien en valen zijn donderstralen”. Temperament, levendigheid, eigenzinnigheid en ondeugd zijn allemaal eigenschappen van mens en dier waar ik graag mee verkeer. Het houdt de geest scherp en het lichaam actief, hoewel er natuurlijk ook wel eens een kleine binnensmondse ::::))) weerklinkt, als er weer een rood monster onverwacht voor mijn voeten springt en dat nog nét geen gebroken been tot gevolg heeft. Of katten ook binnensmonds kunnen vloeken, weet ik niet, maar ik weet wel dat mijn oudste Coon op een ochtend hinkend de woonkamer uitkwam en uiteindelijk bleek dat hij zijn linkerachter- kuitbeen had gebroken. Hóe dat precies is gebeurd werd natuurlijk nooit uitgelegd, maar ik vermoed wel dat onze jonge ADHD kater (effen rood), die die nacht ook in de woonkamer verbleef, daar wel eens debet aan kan zijn geweest. Op elke regel is natuurlijk een uitzondering, maar ik denk wel dat de gemiddelde rode kat, laten we zeggen, lekker levendig is.

Toen ik het plan opvatte om Maine Coons te gaan fokken, was het dus al vrij snel duidelijk dat dat voor mij zoveel mogelijk rode Coons moesten zijn. Rood in al zijn (Coon)varianten: Rood, rood zilver, crème, maar vooral ook effen rood. Een schildpadpoes kan ook het nodige rood tonen en doorgeven, dus dat mag ook nog. Elk dier heeft daarnaast bovendien zijn eigen roodtint. Geen 2 rode katten hebben exact dezelfde kleur. Een leuke bijkomstigheid is, dat er (natuurlijk) altijd kitten-geïnteresseerden toenadering zoeken met dezelfde kleurvoorkeur.

Mijn liefde voor rode Coons is betrekkelijk ver gegaan. Als verjaardagscadeau heb ik van mijn man Ruud hieraan een permanent souvenir gekregen: een tattoo van mijn eerste rode castraatkater Ricky. Hij zal hopelijk tot in lengte van dagen in den vleze bij mij zal blijven, maar voor daarna houd ik altijd een mooie tastbare herinnering aan hem. Hij is het per slot van rekening, die mijn liefde voor Coons en vooral rode Coons heeft aangewakkerd en mij verleid heeft tot het fokken van dieren die zijn lieve, gezellige aard hebben die ons mensen zo kan bekoren. Zie de foto onder dit artikel

Als fokker heb ik nog steeds de droom om ooit een effen rode polypoes te kunnen fokken of vinden. Polypoten behoren voor mij tot de “normale” kenmerken van het ras, maar daarnaast schijnen Polycoons ook nog voor extra levendigheid te zorgen. Niet dat ik daar nu direct op zit te wachten naast al het rood dat hier al in huis woont, maar de combinatie van beide “onderdelen” vormen voor mij toch wel een extra attractie. Voorwaar geen makkelijk te bereiken droom, maar wat mij betreft: "een dag niet gedroomd, is een dag niet geleefd".

Dit artikel is ook in een iets uitgebreidere vorm gepubliceerd in de zomer 2008 uitgave van de Coontime,

kwartaalblad van de Rasclub Maine Coon

 

Dit ben ik met mijn oudste rode kater Ricardo (Ricky) of the Mainstreet

 

 

Home/Foto's/Rood en zwart (genetica)/Uw bijdrage/Uitwisselen/Links

Deze site is voor het laatst bijgewerkt op 12 augustus 2020

Copyright©mb2008

 

Deze site is voor het laatst bijgewerkt op 12 augustus 2020